De laatste 80 van de 1280
Door: Huub
Blijf op de hoogte en volg Marianne
06 Juni 2016 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port
Beste volgers, aan alles komt een einde, zo ook aan deze mooie en indrukwekkende reis met de fiets naar Santiago, Finistere, Santiago, Irun en vandaag dus van Irun naar Saint Jean Pied de Port. Of zoals mijn zwager zegt " Piet de Pot".
Laat in Irun aangekomen na de mooie kust en steden van de noordelijke Camino gezien te hebben.
Dank je Tomas voor het regelwerk van de reis en hotel.
We stonden om 7 uur op om alles in te pakken. Tassenritueel elke dag weer. Waar stop je het? Zodat het meteen te pakken is.
Na ontbijten weer op de fiets na 2 dagen niet op de fiets gezeten te hebben. Irun waren we zo uit, al blesseerde Marianne nog wel haar linker voet. Nu 3/4 hinkelend door het leven.
Maar we waten snel aan de grens en de Fransen bewaken sinds 13-11 de grenzen goed, maar na een warm " bonjour" hadden ze geen aanleiding om onze tassen te doorzoeken en konden we weer eens gaan klimmen, richting tolweg. Pittig klimmetje en beetje zoeken, maar mbv de Garmin en de route van Paul vonden we onze weg parallel aan de Spaanse grens. Net voor St Jean de Luz koffie gedronken bij een allerliefste Française, die ons nog verwende met een heerlijk koekie " c'est pour rechargé le batterie". Mari, die Fransen vallen best mee, mits je je gordel aan doet dan!!
Na St Jean de Luz was het de N 918 afrijden en het waren maar paar klimmetjes en verder geleidelijk dalen naar St Jean Pied de Port.
Hier reden we om 16.30 uur de camping op. Er barstte net een geweldig onweer los. Maar we stonden aan ons biertje. Bert was blij zijn trouwe camper te omarmen. Ook mijn auto keek me blinkend aan. Wel stonden ze allebei stevig met hun wielen in het gegroeide gras. Erom heen was goed gemaaid.
Lekker douchen, we konden nog voor één nacht een stacaravan huren.
Daarna naar het dorp laatste stempel op de credential en laatste pelgrimsmaaltijd. Alleen de Spaanse pelgrimsmenu's zijn wat uitgebreider, wat meer keus en de wijn is inclusief, ze kijken niet op een fles. In Frankrijk is dat wel ietsje anders.
De avond nog even gekaart en Bert was een goede tweede.
Maar hij heeft getriomfeerd in het downhill rijden voor linkerbeen gehandicapten met reisfietsen voorzien van 4 Ortliebtassen. Ook een pracht prijs toch.
Kortom nu gaan we allebei onze eigen weg. Bert en Annie genieten van hun welverdiende vakantie. Marianne en ik in rustig tempo naar Nederland. Daar komen we maandag de collega's weer plagen.
Bedankt voor het volgen van de Santiagomeggeltjes.
Zo'n tocht is "once a Lifetime "
Laat in Irun aangekomen na de mooie kust en steden van de noordelijke Camino gezien te hebben.
Dank je Tomas voor het regelwerk van de reis en hotel.
We stonden om 7 uur op om alles in te pakken. Tassenritueel elke dag weer. Waar stop je het? Zodat het meteen te pakken is.
Na ontbijten weer op de fiets na 2 dagen niet op de fiets gezeten te hebben. Irun waren we zo uit, al blesseerde Marianne nog wel haar linker voet. Nu 3/4 hinkelend door het leven.
Maar we waten snel aan de grens en de Fransen bewaken sinds 13-11 de grenzen goed, maar na een warm " bonjour" hadden ze geen aanleiding om onze tassen te doorzoeken en konden we weer eens gaan klimmen, richting tolweg. Pittig klimmetje en beetje zoeken, maar mbv de Garmin en de route van Paul vonden we onze weg parallel aan de Spaanse grens. Net voor St Jean de Luz koffie gedronken bij een allerliefste Française, die ons nog verwende met een heerlijk koekie " c'est pour rechargé le batterie". Mari, die Fransen vallen best mee, mits je je gordel aan doet dan!!
Na St Jean de Luz was het de N 918 afrijden en het waren maar paar klimmetjes en verder geleidelijk dalen naar St Jean Pied de Port.
Hier reden we om 16.30 uur de camping op. Er barstte net een geweldig onweer los. Maar we stonden aan ons biertje. Bert was blij zijn trouwe camper te omarmen. Ook mijn auto keek me blinkend aan. Wel stonden ze allebei stevig met hun wielen in het gegroeide gras. Erom heen was goed gemaaid.
Lekker douchen, we konden nog voor één nacht een stacaravan huren.
Daarna naar het dorp laatste stempel op de credential en laatste pelgrimsmaaltijd. Alleen de Spaanse pelgrimsmenu's zijn wat uitgebreider, wat meer keus en de wijn is inclusief, ze kijken niet op een fles. In Frankrijk is dat wel ietsje anders.
De avond nog even gekaart en Bert was een goede tweede.
Maar hij heeft getriomfeerd in het downhill rijden voor linkerbeen gehandicapten met reisfietsen voorzien van 4 Ortliebtassen. Ook een pracht prijs toch.
Kortom nu gaan we allebei onze eigen weg. Bert en Annie genieten van hun welverdiende vakantie. Marianne en ik in rustig tempo naar Nederland. Daar komen we maandag de collega's weer plagen.
Bedankt voor het volgen van de Santiagomeggeltjes.
Zo'n tocht is "once a Lifetime "
-
08 Juni 2016 - 08:36
Frie En Annie:
Nou luitjes, nou zit het er echt op ! Snik-Snik geen verslagen meer !! Was ontzettend leuk om jullie zo te kunnen volgen. Wij hopen dat Marian haar voet snel hersteld. En nu heerlijk rustig aan naar huis Huub en Marian. Want ook dat is weer fijn. Jullie hebben geweldige verhalen -indrukken bij je. Die je niet in een paar dagen kunt omschrijven !!! Die houden jullie nog heel lang bij je . En dat is alleen maar goed.
Ontzettend blij zijn wij, als iedereen weer veilig thuis zijn, alleen duurt dat voor Bert en Annie nog wel even.
Ga heerlijk nagenieten thuis Huub en Marian. Onze dank voor de prachtige verslagen is heel groot.
houw doe je doe, het gaat jullie goed. Tot kijk in ons geweldige BRABANT.
Een dikke knuffel van Frie en Annie de Been.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
