Rustig wuivende graanvelden

Vandaag vanuit het Berceo weer verder. We mijden de N 120, dus omrijden klimmen en dalen is het credo. Tussen het graan en op de achtergrond de Picos d'Europe, de toppen zijn nog besneeuwd.
Gewoon lekker boodschappen gedaan en dan in een park aan de rivier lunchen en genieten van de zon. Bert had al direct contact met een plaatselijke hond, die met hem wilde spelen. Maar bert wilde alleen maar liggen en de zon zijn adonis torso laten beschijnen . Dus heb ik het maar gedaan, wie weet was het de vader van Kail de hond van Marjolein. We lunchten in Cerezo de Rio Tiron.
Daarna weer de lange zonnige weg op, die golvend door het landschap tekent.
Vanaf Belorado naar Tosantos even over de N120 maar toen weer snel de eeg af en over lokale wegen, die maar blijven klimmen.
Tegen de avond besloten we naar villefranca montes de oca aan de rivier de oca de rijden. Wel even van de fietsroute maar op de looproute . Hier hadden we een bed in de Auberge municipal. Schoon en kost ons 5 euro. Gegeten in een truckerscafe, ook voor appel en een ei. En met zijn allen op de kamer.
Nadeel van reizen met vieren is dat je minder contact hebt met andere. Dan als je alleen reist. Toch gisterenavond lang gebabbeld met een Amerikaanse, die zich druk maakt over Donald Trump, ja wie niet als dat een wereldleider moet worden. Hij en Poetin lekker span.
Het snurken valt wel mee, ik snurk net zo hard mee.
Kortom weer een mooie dag met deze keer wat minder hoogtemeters maar wel meer wind tegen