Cruz de Ferro, wederom een hoogtepunt!
Door: Huub
Blijf op de hoogte en volg Marianne
26 Mei 2016 | Spanje, Ponferrada
We reizen elke dag en de ene dag maken we een pareltje mee. Vandaag weer één. Klimmen naar Cruz de Ferro. Een klim van een kleine 20 kilometer, variërend van 3-10%. Dan weer stukje vlak beetje omlaag en dan gestaag onhoog. Samen met de wandelaars naar boven. Soms zijn ze even uit het oog en dan lopen ze weer naast ons. Astorga is een prachtige plaats met een prachtige cathedraal, die we bezichtigd hebben. Wat een hoop kerkelijk religieus erfgoed hier. Ben blij dat ik dit niet hoef te onderhouden!
We klommen spontaan lekker naast elkaar en opvallend is wel dat onze meisjes ( beetje senior zijn ze wel ) goed klimmen en we zien anderen afhaken en zij blijven malen en banen zich een weg omhoog!
We hadden in Astorga eerst ontbeten en boodschappen bij de supermercato gedaan, die we aan een drinkplaats hebben genuttigd. Heerlijk in de zon, picknicken, broodjes, ham, kaas. Als we er kaas op doen weten we dat Bert eraf blijft.
Het bereiken van Cruz de Ferro was mooi. Daar hebben we de Duitsers weer ontmoet, die we in León ook gezien hebben. Hij een erg goede fietser, die perfect Engels spreekt, zij op de elektrische fiets. Mari en Margreet iets voor jullie ?
Hier hebben we de kruisjes opgehangen, die we bij de bogen van San Anton hadden gekocht. Dit met een ode aan onze kids en kleinkinderen.
Daarna afdalen, een sport op zich. Marianne en Annie gaan liever omhoog. Ze verslijten remblokjes met één afdaling.
Nu in Ponferada, we hebben hier een prachtige Auberge. Zelfs luxe voor de fietsen. Reden we ze gisteren in een soort martelkelder, vandaag een een heuze werkplaats met zelfs een wasplaats, materiaal zat voor handen. Bert en ik hebben de fietsjes nog even verwend, ze brengen ons maar overal heen.
Vandaag niet zo veel gereden, 55 km, gemiddelde 14,95, 950 hoogtemeters, 1105 meter gedaald, topsnelheid van Marianne en Annie 63 km per uur.
Nu gaan we de stad in, kijken of we iets te eten kunnen regelen.
Maar wat me wel van het hart moet is dat ik groot applaus geef voor de wandelaars pelgrims. Zij lopen dag in dag uit, nu schijnt de zon. Maar dat is niet altijd zo. En die voeten!!! We zien ze ze verzorgen langs de kant . Er zijn ook wandelaars, non pelgrims, die lopen de mooie stukken en bij bijv. Cruz de Ferro staat de bus weer met lekkere hapjes. Ook prima hoor!! Maar diegenen, die met al hun hebben en houwen op hun rug met die zere voeten zich een weg banen naar santiago, grote hulde. Bert gaat hier nog iets moois over schrijven.
Hij zat overigens vandaag in zijn oude baan. In Astorga ging een ploegje schilderen en Bert hield even toezicht hoe het verliep. Bert je bent Pensionada !!!
Ik probeer nog een aantal foto's te plaatsen .
We klommen spontaan lekker naast elkaar en opvallend is wel dat onze meisjes ( beetje senior zijn ze wel ) goed klimmen en we zien anderen afhaken en zij blijven malen en banen zich een weg omhoog!
We hadden in Astorga eerst ontbeten en boodschappen bij de supermercato gedaan, die we aan een drinkplaats hebben genuttigd. Heerlijk in de zon, picknicken, broodjes, ham, kaas. Als we er kaas op doen weten we dat Bert eraf blijft.
Het bereiken van Cruz de Ferro was mooi. Daar hebben we de Duitsers weer ontmoet, die we in León ook gezien hebben. Hij een erg goede fietser, die perfect Engels spreekt, zij op de elektrische fiets. Mari en Margreet iets voor jullie ?
Hier hebben we de kruisjes opgehangen, die we bij de bogen van San Anton hadden gekocht. Dit met een ode aan onze kids en kleinkinderen.
Daarna afdalen, een sport op zich. Marianne en Annie gaan liever omhoog. Ze verslijten remblokjes met één afdaling.
Nu in Ponferada, we hebben hier een prachtige Auberge. Zelfs luxe voor de fietsen. Reden we ze gisteren in een soort martelkelder, vandaag een een heuze werkplaats met zelfs een wasplaats, materiaal zat voor handen. Bert en ik hebben de fietsjes nog even verwend, ze brengen ons maar overal heen.
Vandaag niet zo veel gereden, 55 km, gemiddelde 14,95, 950 hoogtemeters, 1105 meter gedaald, topsnelheid van Marianne en Annie 63 km per uur.
Nu gaan we de stad in, kijken of we iets te eten kunnen regelen.
Maar wat me wel van het hart moet is dat ik groot applaus geef voor de wandelaars pelgrims. Zij lopen dag in dag uit, nu schijnt de zon. Maar dat is niet altijd zo. En die voeten!!! We zien ze ze verzorgen langs de kant . Er zijn ook wandelaars, non pelgrims, die lopen de mooie stukken en bij bijv. Cruz de Ferro staat de bus weer met lekkere hapjes. Ook prima hoor!! Maar diegenen, die met al hun hebben en houwen op hun rug met die zere voeten zich een weg banen naar santiago, grote hulde. Bert gaat hier nog iets moois over schrijven.
Hij zat overigens vandaag in zijn oude baan. In Astorga ging een ploegje schilderen en Bert hield even toezicht hoe het verliep. Bert je bent Pensionada !!!
Ik probeer nog een aantal foto's te plaatsen .
-
26 Mei 2016 - 20:39
Anton Van Meggelen:
Een leuk verhaal. Daar genieten wij van, alsof we het zelf doen.
Veel plezier nog op jullie verdere tocht naar Santiago.
Annie en Anton -
27 Mei 2016 - 09:49
Joop:
Hoogtepunten: ik neem aan zowel in meters t.o.v. zeeniveau als in cultureel opzicht. Marianne: je gaat wel erg hard!! De wandelaars steunen op en doen het met hun voeten, maar de fietsers steunen op hun zitvlak. Hoe gaat het daarmee, jongens en meisjes? Alles nog oké en ook op tijd "insmeren"? Petje af hoor! -
28 Mei 2016 - 13:22
Frie En Annie:
Wat een super mooi verslag weer ! Wat doen de vrouwkes het toch geweldig joh 1
Marianne en Annie super vrouwen zijn jullie. Gewoon doorgaan hey joh ! Laat de mannen een poepie ruiken hoor.
Wij moeten Huub een groot compliment geven voor de verslagen. Geweldig hoor Huub.
Geniet volop van alles wat jullie nu meemaken.
liefs van Frie en Annie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
